hollues

HOLLUES m.

• 1. Tëhollës, petës. Tëholl me hollues.
• 2. tek. Pajisje e posaçme që përdoret për të holluar një lëndë. Holluesi i melasës.
• 3. tek. Lëndë që përdoret për të holluar shtresat e brendshme gjatë shpimit të puseve të naftës; lëndë që i shtohet një përzierjeje për ta holluar. Holluesi i puseve. Holluesi i bitumit. Përdor holluesit.

HOLLUES mb.

• Që shërben për të holluar diçka, që hollon. Lëndë holluese.