HUTUAR mb.

  • 1. Që është hutuar nga dikush a nga diçka, që nuk kupton se ç'bëhet e s'di ku është; që i janë marrë mendtë nga dikush a nga diçka, që e ka humbur toruan; i trullosur. Njeri i hutuar.
  • 2. I habitur shumë përpara dikujt a diçkaje, i shastisur. Mbeti i hutuar.