ibrik

IBRIK m.

• Enë e lartë zakonisht prej metali, me përmasa të ndryshme, me grykë të ngushtë, me vegjë e me lëfyt, që shërben për të mbushur ujë a për të pirë me të, për të zier kafe, çaj etj. Ibrik i argjendtë (i kallajisur). Ibrik bakri (zinku). Ibrik balte. Ibrik çaji (kafeje). Lëfyti (veshi) i ibrikut. Pi ujë me ibrik.
• Bie shi me ibrik (me gjyma, me shtamba, me kova, me legenë) shih te GJYM,~I.