imanent

IMANENT nib. libr.

• Që e përmban vetë sendi a dukuria, që është në natyrën e vetë sendit a të vetë dukurisë, që buron dhe që kushtëzohet nga vetë kjo natyrë e nga ligjet e brendshme, pavarësisht nga rrethanat, kushtet e ndikimet e jashtme. Fuqi imanente. Ligje imanente. Shkaqe imanente. Parime imanente.