INTERNIM m.

  • 1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve INTERNOJ, INTERNOHEM. Internimi i të burgosurve.
  • 2. Dënim sipas të cilit i dënuari është i detyruar të qëndrojë në një vend të caktuar (në një fshat, qytet, krahinë etj.) për një kohë pa pasur të drejtë të largohet që andej. I dënuar me internim. U kthye nga internimi.