jashtëqitës

JASHTËQITËS m. usht.

• Mekanizëm i posaçëm në armë të ndryshme, që shërben për të nxjerrë jashtë gëzhojat.

JASHTËQITËS mb. biol.

• Që bën jashtëqitjen, që shërben për jashtëqitje; që lidhet me jashtëqitjen. Organe jashtëqitëse. Funksione jashtëqitëse.