KËLLIÇ ndajf.

  • 1. Për së gjati, duke e mbështetur në faqen më të ngushtë. Vendos tullat këlliç. Qëndroi këlliç kutia (libri).
  • 2. Brinjazi, tërthorazi, së kithi. Hyj (dal) këlliç. Pres këlliç.