kënetor

KËNETOR mb.

• 1. Që i përket kënetës, i kënetës; që gjendet në këneta, që rritet ose jeton në këneta. Bimë (bimësi) kënetore. Kafshë kënetore. Torfë kënetore.
• 2. Që është me pellgje uji të ndenjur e me baltë, që është kënetishtë, që ka këneta; që i ngjet kënetës. Tokë (zonë) kënetore. Vend kënetor. Deltë kënetore. Brigje kënetore.