kërthndezem

KËRTHNDEZEM vetv.

• 1. Arrij moshën kur njeriu ka më shumë shëndet e fuqi (për vajzën ose djalin); shëndoshem, marr fuqi e zbukurohem, këndellem; harlisem. U kërthndez vajza (djali).
• 2. Përtërihem, rinohem.
• 3. vet. veta III. Arrin shkallën më të lartë të zhvillimit; harliset (bima). Janë kërthndezur lulet.