kaçkaritem

KAÇKARITEM vetv.

• 1. I jap dikujt premtime të rreme; them gjëra që nuk janë të vërteta, them gjepura.
• 2. Përpiqem t'i shpëtoj një pune të vështirë, i bëj bisht. Nuk iu kaçkarit hendekut (kazmës).
• 3. mospërf. Shes mend, lëvdohem duke u ngrefosur para dikujt. Na kaçkaritej sikur kushedi kush ishte!