KALLËZUES I m.

  • Ai që i njofton dikujt çfarë ka parë ose çfarë di për dikë a për diçka (zakonisht me qëllim të keq), ai që kallëzon dikë; ai që padit dikë.

KALLËZUES II m.

  • Gjymtyrë kryesore e fjalisë, e cila shpreh një veprim, një gjendje ose një tipar të frymorit a të sendit që shënohet nga kryefjala. Kallëzues foljor (emëror). Kallëzues i thjeshtë (i përbërë).