KAPARDISJE f.

  • 1. Qëndrimi i një njeriu që rri ulur dhe i mbështetur duke shtrirë krahët e këmbët; pamja e një njeriu me këmbë ose në ecje kur ngrefoset e krekoset.
  • 2. Qëndrimi i një njeriu që mbahet me të madh, që lavdërohet e mburret, që i jep vetes shumë rëndësi; qëndrim prej mendjemadhi.