kapem

KAPEM vetv.

1. Zgjat dorën dhe rrok diçka a dikë për t'u mbajtur ose për t'u mbështetur; i jap dorën dikujt dhe ai më jep të tijën për t'u lidhur për dore me njëri-tjetrin ose për të shtrënguar radhët. Kapem pas degës. Kapem në parmak e mbahem. U kapën dorë për dore. S'di (s'kam) ku të kapem.
2. edhe fig. Zihem a përleshem me dikë; grindem. U kapën njëri me tjetrin. U kapën me fjalë.
3. I ngjitem një mali, një kodre etj.; i qepem. Iu kapën malit.
4. Nisem nga diçka, mbështetem diku për të zbërthyer një çështje, për të diskutuar, për të bërë një punë etj.; i vë më shumë rëndësi diçkaje. U kap te një fjalë. Kapem pas hallkës kryesore. Kapet pas gjërave të vogla. Kapemi pas përvojës të përparuar. Kapemi pas detyrës themelore. S'di nga të kapet.
5. Filloj të mëkëmbem nga ana ekonomike e të pasurohem, mirosem. U kap ato kohët e fundit.
6. Pës. e KAP. U kap rob. U kap nga partizanët. U kapën në befasi.
S'di nga kapet diçka nuk di fare si përdoret (një aparat, një armë etj.). Kapet pas shkumave (për shkume) shih te SHKUM/Ë,~A. Kapet pas degëve (e jo pas trungut) shih te DEG/Ë,~A. U kap (u zu) për fyti (për gryke) me dikë shih te FYT,~I. Kapet (mbahet) pas fijes së kashtës (së flokut, së perit) shih te FIJ/E,~A. S'kapet qielli me dorë fj. u. shih te QIELL,~I. Nga peri mund të kapet edhe lëmshi fj.u. shih te PE,~RI.