kasolle

KASOLLE f.

• 1. Ndërtesë e thjeshtë përdhese, e bërë me thupra të thurura, me qerpiçë, me gurë etj. dhe e mbuluar me kashtë, ku mbajnë bagëtinë; ndërtesë e tillë, ku banonin familjet e varfra para Çlirimit, plevicë, kolibe. Kasolle bagëtish (dhensh, lopësh). Kasolle prej kashte (prej balte). Kasolle me thupra (me qerpiçë, me gurë).
• 2. Plevicë për të mbajtur bar, kashtë etj. për bagëtinë.
• 3. Strehim i përkohshëm veror, i ndërtuar zakonisht me thupra e me kashtë, ku fle bariu ose rojtari.
• 4. Stele qeni. Kasollja e qenit.
• Prish shtëpi e bën kasolle fj. u. shih te SHTËPI,~A.