kokëçarje

KOKËÇARJE f.

• 1. Diçka e padëshirueshme, që të mërzit e të shqetëson; ngatërresë e vështirësi, telash. Punë pa kokëçarje. I nxori (i shkaktoi, i solli) kokëçarje. Ka shumë kokëçarje.
• 2. Kujdes, merak për dikë a për diçka. Punon pa kokëçarje.