kondak

KONDAK m.

• 1. Qytë (pushke, automatiku etj.). Kondaku i pushkës (i çiftes, i mitralozit). E goditi (i ra) me kondak.
• 2. kryes. vjet. Ndriza; shpërgënj. E lidhnin fëmijën me kondakë. Lanin kondakët.
• Luajti nga kondaku luajti mendsh, u çmend.