kreshtë

KRESHTË f.

• 1. Tufë qimesh të gjata që kanë në qafë disa kafshë (si kali, mushka etj.), jele, krifë; qime të gjata e të ashpra që kanë disa kafshë mbi kurriz a mbi qafë. Kreshta e kalit. Kreshta e luanit. Kreshta e derrit. Shkund (tund) kreshtën.
• 2. Kurriz i mprehtë mali a kodre; pjesa e sipërme dhëmbë-dhëmbë e një mali a e një vargmali; maja më e lartë dhe e thepisur e një mali a e një kodre. Kreshtë shkëmbore. Kreshtë e zhveshur. Kreshtë mali. Kaluan kreshtën.
• 3. Rrënja si xhufkë e disa bimëve (e qepës, e hudhrës, e preshit etj.).
• 4. Pjesa e sipërme dhëmbë-dhëmbë e dallgëve të detit, kurrizi i dallgëve. Mbi kreshtën e dallgëve (e valëve).
• 5. Lafsha e kuqe dhëmbë-dhëmbë që ka gjeli mbi kokë; lafshë; xhufkë puplash që kanë disa zogj në kokë, kaçirubë. Kreshta e gjelit. Zog me kreshtë. Tundte kreshtën.
• 6. Ana e ashpër e gjethes së një bime.
• 7. Shpina e karriges a e kolltukut. Mbështetem në kreshtë. U prish (u thye) kreshta.
• 8. Pjesa e ngritur ndërmjet dy hullive në arë. Mbjellja e patateve në kreshta.
• Qen me kreshta (me gjemba) keq. njeri i rreptë; njeri i ashpër e i vrazhdë; njeri i pashpirt e mizor.

KRESHTË mb.

• I fortë, që të shpon kur e prek, që e ka qimen të ashpër; i ashpër. Qime të kreshta. Lesh i kreshtë. Me flokë të kreshtë.