kripem

KRIPEM vetv.

• 1. Ha diçka të kripur (zakonisht pak); ndiej shijen e kripës në gojë. U kripëm me gjizë (me turshi). Sa për t'u kripur.
• 2. vet. veta III. Merr kripë, bëhet i kripur; regjet duke u lënë në kripë a në shëllirë për një kohë të caktuar, bëhet turshi (për perime, ushqime etj.). U kripën specat (kastravecët). U krip lëkura.
• 3. Pës. e KRIP.