kryekëput

KRYEKËPUT ndajf.

• 1. Në mënyrë të plotë, tërësisht, krejt. Ka ndryshuar kryekëput. Është dhënë kryekëput pas punës (pas familjes).
• 2. përd. pj. Krejt, fare. Kryekëput i ri. Kryekëput të ndryshme. Kryekëput i pavlefshëm.