kum

KUM m.

• 1. Rërë. Kum i hollë (i trashë). Kumi i lumit. E mbuluan me kum.
• 2. përd. mb. Që është mbuluar me rërë, që ka rërë; ranor. Tokë (vend) kum.

KUM kal.

• 1. E mbush plot derisa nuk nxë më. Kum gotën (filxhanin).
• 2. jokal. kryes. veta III. Është mjaft, mjafton, del. S'kumin këto që kam. S'më kumi koha.