KUMBARI f. etnogr.

  • 1. Të qenët kumbarë; miqësi ndërmjet dy familjeve që krijohej kur njëri bëhej kumbarë për familjen tjetër. Kishin kumbari ishin bërë miq, sepse njëri ishte kumbarë për tjetrin.
  • 2. përmb. Tërësia e kumbarëve, kumbarët. Erdhi kumbaria.