kurbet

KURBET m. vjet.

• Dheu i huaj; mërgim në dhe të huaj për bukën e gojës e të fëmijëve. Plagët e kurbetit. Shkoi (iku) në kurbet. E shkonin jetën (rronin) me kurbet. Nuk ia pa hairin kurbetit. E treti (e hëngri) kurbeti. I mbetën kockat në kurbet.