kushërirë

KUSHËRIRË f.

• Vajza e xhaxhait, e dajës, e tezes a e hallës ose secili nga fëmijët a pasardhësit e saj kundrejt meje ose kundrejt fëmijëve të mi. Kushërirë e parë (e dytë). E kam kushërirë. Shkoi te kushërirat.