LËKORE I f.

  • 1. Cipa e hollë dhe e bardhë nën lëkurën e disa drurëve, lëkura e dytë, lëkostër. Lëkore plepi (shelgu).
  • 2. Cipë e hollë që zë diçka, shtresë e hollë që formohet nga diçka; kore. Ka zënë plaga lëkore. Djathi ka vënë lëkore myku.


LËKORE II f. bot.

  • Radhiqe. Lëkore e egër.