lëmashk

LËMASHK m.

• 1. bot. Lëmyshk. Lëmashku bren gurin, përtimi fik burrin. fj. u.
• 2. Shtresë a cipë e hollë që zë diçka nga sëmundja, kur prishet etj.; myk. Lëmashk djathi. I zuri goja lëmashk. I kanë zënë sytë lëmashk i kanë zënë sytë perde a cipë të hollë.