lëpirë

LËPIRË mb.

• 1. Që është lëpirë me gjuhë. Viç i lëpirë.
• 2. Që është shtruar mirë pas kokës (për flokët); që i ka flokët të shtruar mirë dhe të drejtë; keq. i pispillosur. Me flokë të lëpirë. Njeri i lëpirë.
• 3. I lëmuar e i butë (për sipërfaqe e një sendi); pa bimësi, pa gurë etj., i qëruar (për një vend). Gur i lëpirë. Kodër (pllajë, rripë) e lëpirë.
• Mbeti si gisht i lëpirë mbeti fare pa gjë.