ladut

LADUT mb. bised.

• 1. Që ha ç'i del përpara, që përlan çdo gjë, llupës, gllabërues, makut, i pangopur, grykës. Njeri ladut. Kafshë ladute.
• 2. fig. I pabesë; shpirtkeq e grabitqar. Njeri ladut.
• 3. si em. ~, ~I m. ~Ë, ~ËT. Llupës, grykës, makut.