lajkatar

LAJKATAR m. keq.

• Ai që i bën lajka dikujt për të nxjerrë ndonjë përfitim për vete, lajkës. Lajkatar i madh. Lajkatarët e oborrit mbretëror.

LAJKATAR mb. keq.

• 1. Që të bën lajka, që të flet me lajka; që shpreh lajka; lajkatues. Njeri lajkatar. Fjalë lajkatare. Me zë lajkatar.
• 2. Që bën ledha, ledhatar; lozonjar. Vajzë lajkatare.