lajkatues

LAJKATUES mb.

• 1. keq. Që i bën lajka dikujt, që e lajkaton; që shpreh lajka. Njeri lajkatues. Me fjalë lajkatuese.
• 2. Që të përkëdhel a të ledhaton, që të merr me të mirë. Nënë lajkatuese. Me zë lajkatues.
• 3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit (për njerëzit).