LAKURIQËS m. zool.

  • Gjitar i vogël sa një zog, i zi, me krahë të gjerë e të mbuluar me lëkurë të hollë, që i ngjan miut, fluturon natën dhe ushqehet me kandrra e me pemë të ndryshme; lakuriq, zogu i natës. Lakuriqës veshgjatë. Fole lakuriqësish.