larohem

LAROHEM vetv.

• 1. vet. veta III. Bëhet i larmë kur zë të piqet; përskuqet, përshenjet (për disa pemë dhe drithëra). U larua rrushi. Janë laruar qershitë. Është laruar misri.
• 2. Pës. e LAROJ.