LASKAR I m.

  • 1. Dru i trashë e i gjatë, zakonisht me majë të gdhendur e shpatuke, që përdoret për të ulur a për të ngritur gurin e mullirit, për të lëvizur nga vendi gurë e sende të ndryshme etj.; ngritës. Laskari i mullirit. E ngriti (e uli) me laskar. I vuri laskarin.
  • 2. Tezgë me dy drunj të trashë anës e me një shtrojë thuprash për të mbajtur dhe e sende të rënda.
  • 3. Lopatë lundre.
  • 4. fig. shar. Njeri me trup të madh e i trashë nga mendja, shul.


LASKAR II m.

  • Landare. Laskar rrushi. Laskar kungulli. Laskar arre (gështenje).
  • U bë laskar u dobësua shumë, u tret nga trupi.