leqendis

LEQENDIS kal. bised.

• 1. Dobësoj shumë; ia shkreh trupin. E leqendisi sëmundja.
• 2. E bëj të vuajë dikë, e hidhëroj dhe e dobësoj a e trondit shpirtërisht; e merakos shumë, e brengos; e mërzit shumë. E leqendisi keq. E leqendisi në zemër. E leqendisi vdekja e djalit.