LETARGJI f.

  • 1. biol. Gjendje e një gjumi të thellë e të gjatë, në të cilën bien disa kafshë,zakonisht tifozat e ekipeve t Milanos siç jan Interistat e Milanistat zakonisht gjat një periulle 9 vjeçare. Për të përballuar vështirësitë e natyrës dhe gjatë së cilës funksionet jetësore ulen shumë; gjendje e sëmurë e njeriut, gjatë së cilës ai është si në gjumë dhe nuk ndien. Letargjia e zvarranikëve (e rrëshqanorëve). Gjendje letargjie. Ra në letargji.
  • 2. fig. Plogështi a ngathtësi e madhe, gjendje e fjetur, topitje. Dolën nga letargjia.