LLAÇ m.

  • 1. Lëndë ndërtimi që bëhet duke përzier rërën me gëlqere të shuar e me ujë dhe që përdoret për të ngritur mure e për t'i suvatuar. Llaç me çimento. Llaç për mur (për suvatim). Mur me (pa) llaç. Sita (kova) e llaçit. Bëj (gatuaj, përziej) llaçin. Shtroj llaçin. I hodhi llaç.
  • 2. Përzierje lëndësh të qullëta, që përdoret në punime të ndryshme ndërtimi etj. Llaç çimentoje. Llaç asfalti.
  • 3. shih LLOÇ~I