LULËBARDHË I f. bot.

  • 1. Bimë barishtore e egër, me gjethe të vogla heshtore, me lule të bardha në vjollcë, që rritet zakonisht në arat e mbjella me drithëra.
  • 2. Lloj lakre e ëmbël, me gjethe të mbledhura, që çel lule të bardha.


LULËBARDHË II f. mjek.

  • Sëmundje e rëndë, që shfaqet me puçrra të vogla në trup, të cilat ënjten e mbushen me qelb dhe japin dhimbje të mëdha. Ka lulëbardhën. I ra lulëbardha.


LULËBARDHË m. bot.

  • Fshikartë; drokth.