MËKEQEM vetv.

  • 1. Bëhem edhe më keq, bie në një gjendje më të keqe, keqësohem. Është mëkequr djali. Iu mëkeq plaga.
  • 2. Më ndizet gjaku më shumë; egërsohem shumë, tërbohem; shkalloj. U mëkeq nga inati.