MËNDARAK m.

  • 1. Qengj a kec, që mëndet te një dele ose dhi tjetër, sepse i ka ngordhur e ëma ose kjo nuk ka qumësht. I ndau mëndarakët.
  • 2. Fëmijë që rritet me gjirin e një gruaje tjetër. U rrit mëndarak ai fëmijë.