malcoj

MALCOJ kal.

• 1. kryes. vetë III. Pezmaton një plagë, bën që të marrë pezëm, e mahis; jokal. merr pezëm, pezmatohet (për plagën). E ftohta ia malcoi plagën. Më malcoi plaga.
• 2. fig. E bëj më keq, e acaroj. E malcoi punën.