MALLËNGJIM m.

  • Ndjenjë dhembshurie, keqardhjeje a mëshire ose ndjenjë gëzimi të madh që kemi kur mallëngjehemi; gjendja shpirtërore e dikujt që është mallëngjyer; ngashërim. Mallëngjim i fortë (i madh). Shprehje (lot) mallëngjimi. Plot me mallëngjim. Ndiej një mallëngjim. E pushtoi (e kapi, e mbyti) mallëngjimi. Fliste (këndonte) me mallëngjim. Dridhej nga mallëngjimi.