matuf

MATUF m.

• 1. Plak që ka humbur kujtesën dhe shkathtësinë e të menduarit, plak i rrëgjuar nga mendtë; njeri trutharë. Qe bërë si matuf.
• 2. Përd. mb. sipas kuptimit të emrit. Plak matuf. Plakë matufe.