MBETËS m.

  • Nxënës që mbetet në provim a në një lëndë mësimore; ai që ka mbetur në klasë, përsëritës. Sivjet nuk pati mbetës.


MBETËS mb.

  • 1. Që mbetet për ca kohë; që tepron, që mbetet nga një e tërë. Gjurma (shenja) mbetëse. Pjesa mbetëse.
  • 2. Që ka mbetur në klasë a në një lëndë. Ndihma për nxënësit mbetës.