MBIJETOJ jokal. libr.

  • 1. Rroj gjatë edhe pas vdekjes së një tjetri ose pas një ngjarjeje; jetoj më gjatë se dikush. Dëshira për të mbijetuar.
  • 2. kryes. veta III. Vijon të rrojë për një kohë të gjatë; është, ruhet ende; qëndron. Mbijeton në kujtesën e njerëzve. Mbijetojnë ende disa paragjykime të vjetra. Qyteti u zhduk, po emri i tij mbijeton.