MEKËT mb.

  • 1. I patharë mirë, që është pak i lagët e i butë, pak i njomur. Këmishë e mekët. Çarçaf i mekët. Rrobat ishin të mekëta rrobat s'ishin tharë mirë.
  • 2. I mekur. Fytyrë e mekët. Dritë e mekët. Ndriçim i mekët. Zë i mekët. Kritikë e mekët. Pati një jehonë të mekët.