MELEKUQE f. bot.

  • Bimë barishtore njëvjeçare, me kërcell të fortë, të hollë, të gjatë, me gjethe si të misrit e me një xhufkë të madhe në majë, që bën kokrra të vogla si meli e në ngjyrë të kuqe dhe që përdoret zakonisht për të bërë fshesa; fshesë. Fshesë melekuqe.