MENDJELARTË mb.

  • 1. poet. Që dallohet për zhvillim të lartë mendor e që mendon e punon për një çështje fisnike; që është shumë i zgjuar e i mençur. Atdhetarët mendjelartë të Rilindjes.
  • 2. keq. Që mbahet me të madh, kryelartë.