MENDJELEHTË mb.

  • 1. Që mendon e gjykon në mënyrë të cekët, që sillet e vepron pa i menduar thellë pasojat, i lehtë nga mendja, i përciptë. Është (u tregua) mendjelehtë.
  • 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Sjellje (fjalë) prej mendjelehti.