mendjengushtë

MENDJENGUSHTË mb.

• Që i sheh dhe i gjykon gjërat cekët e ngushtë, që nuk është i aftë t'i kapë e t'i vlerësojë në gjerësi e thellë; që ka pak njohuri, i paditur; i prapambetur; kund. mendjegjerë. Mikroborgjezë mendjengushtë.