merakosur

MERAKOSUR mb. bised.

• Që ka merak, që është bërë merak për dikë a për diçka, që shpreh shqetësim; i shqetësuar. Nënë e merakosur. Me fytyrë (me sy) të merakosur. Iku i merakosur. Rri (pret) i merakosur.