meremetoj

MEREMETOJ kal.

• 1. Ndreq diçka që është dëmtuar, është prishur a është vjetruar, rregulloj. Meremetuam urat e dëmtuara. Meremetoi ndërtesën. Meremetoj këpucët.
• 2. fig. Rregulloj një punë a zgjidh një çështje jo tërësisht e me themel, por vetëm pjesërisht a përkohësisht. Nuk e zgjidhën, vetëm e meremetuan.